Кеше Астанада Лондондағы XXX Жазғы Олимпия ойындарына қатысқан Қазақстан ұлттық құрамасы мүшелеріне құрмет көрсету салтанаты болды. Рәсімнің Тәуелсіздік сарайында өткен негізгі бөлігінде Мемлекет басшысы Нұрсұлтан Назарбаев еліміздің аты мен даңқын Ұлыбритания жерінен аспанға шарықтатып, айдай әлемге таратып қайтқан саңлақтарымызды қабылдады.

Отанымыз олимпиадашыларына құрмет көрсету көріністері олардың арасындағы жеңімпаз­дар мен жүлдегерлердің мереке­лік шеруінен бастау алды. Бұл шара елорданың ең көрікті бөлік­терінің бірі  Д.Қонаев көшесінен сөре тартты. Екі қапталынан мо­тоциклші сарбаздардың қор­шауы­­мен ақырын алға жылжыған кортеждің алғы сапында төбелері ашық үш көлік жүріп келеді. Олар­дың біріншісіне Серік Сә­пиев, Илья Ильин және Александр Винокуров жайғасыпты. Бақыттан жүздері бал-бұл жанған үш алыптың, үш ноянның үшеуі де еліміз спорты үшін ертеден ересен күш-жігер арнап келе жатыр. Мұны жақсы білетін жұрт­шылықтың да оларға деген ықы­ластары айрықша. Келесі көлікте жеті алтын медальдың төртеуін елдің бағына сыйға тартқан төрт ару қызымыз — Светлана Подобедова, Майя Манеза, Ольга Рыпакова, Зүлфия Чиншанло көше­лер­дің жан-жағында тұрып, сәлем жолдап жатқан өз жанкүйерле­рі­не шаралы жанарларынан жылы шуақ шаша қол бұлғайды. Ал үшінші көлікте қоржынымызға күміс және қола медальдарды сау­дыратып салып берген өршіл өрендеріміз — Әділбек Ниязымбетов, Даниял Гаджиев, Марина Воль­нова, Ақжүрек Таңатаров, Гүзел Манюрова, Иван Дычко көпшілікке күлімсіреген көздері­мен көкжиекті көріктендіре қа­райды.

Айтатыны жоқ, Лондон Олим­пиадасы Қазақстанның спорт тарихындағы ең жарқын беттер­дің біріне айналды. Біз бұл үшін осы көліктердің үстінен өздерінің жанашыр жұртына қол бұлғап келе жатқан үркердей ғана толымды топқа мың мәрте қарыз­дармыз. Ең ғажабы, тұманды Альбион жерінде қазақстан­дық­тар өздері күні бұрын межелеген 13 медальды түгелдей ортақ қор­жындарына түсірді. Еліміз спортшыларын жаһандық жарыстың биік тұғырына көтерген осынау жүлделердің 7-і алтын, 1-і күміс және 5-і қола медальдар болып шықты. Сөйтіп, бастапқы жобаға ілінген 3 алтын жүлде жөніндегі жоспар 2 еседен де артық мөл­шерде орындалды. Осының арқа­сында Қазақстан құрамасы ресми емес есеп бойынша командалық 12-ші орынға табан тіреді. Бұл біз үшін бұрын-соңды болмаған орасан зор жетістік еді. Осы толағай табыстар біздің ертеңге қол созған егемен елімізді тағы бір биік белеске көтеріп тастады. Қазақстанның әлем қоғам­дас­тығы алдындағы беделі мен абыройы бірден бұрын бол­маған дәрежеде шарықтап көте­рі­ліп кетті. Сол күндерде еңселі еліміздің ерекше әуені, сөзінің өзі Елбасының қатысуымен жа­зылған әдемі Әнұранымыз – «Менің Қазақстаным» Лондон­ның орталығындағы әйгілі «Ексел» спорт сарайында жиі шыр­қалатын нағыз таңдаулы әуездер­дің қатарына қосылды.

Әлбетте, бұл жемісті жетіс­тіктер дүние жүзі жұртшылығы үшін, біздің өзіміз үшін қанша­лықты деңгейде күтпеген нәтиже, ойламаған оқиға болып санал­ға­нымен, оның себебі мен салмағы тым негізсіз де емес еді. Еліміз егемендікке қол жеткізген алғаш­қы елең-алаң кезден бастап, сол тұстағы экономикалық ахуалымыз оншалықты мықты бола қой­мағанына қарамастан, біздің рес­публикамызда спорттың дамуы мен саңлақтарымыздың халық­аралық ареналарда табысты өнер көрсетулері үшін қолдан келген көмектің барлық түрі жасалып жатты. Соның арқасында Қазақстан тәуелсіздікке қол жет­кізіп, өз алдына дербес мемлекет атанғаннан кейінгі өзінің бірінші Олимпиадасында – 1996 жылы Атлантада өткен Ойындарда айды аспанға шығарып, әлемнің 197 елі арасында 24-орыннан табылды. Сол дүбірлі додада біздің алдымызға кешегі кеңестік республикалардан тек Ресей мен Украина спортшылары ғана түсе алды. Мұның өзі дүйім дүние үшін күтпеген жаңалық болды. Тарихта тұңғыш қатысқан сол Олимпия ойындарында біздің саңлақтарымыз 3 алтын, 4 күміс және 4 қола жүлделерді, барлығы 11 медальды жеңіп алды. Осы рет­те біздің Олимпия ойын­да­рын­­дағы шымылдығымызды ашып беріп, жүлделеріміздің тұсаукесерін жасап кеткен асыл ерлеріміздің аттарын тағы бір мәрте атап өтіп, өздеріне ризалық сезімімізді білдіргеннің артық­ты­ғы болмас. Олар алтыннан алқа таққан боксшы Василий Жиров, грек-рим күресінің шебері Юрий Мельниченко, бессайысшы Александр Парыгин, күміспен күп­тел­ген боксшы Болат Жұмаділов, ауыр атлет Анатолий Храпатый және екі бірдей екінші орынды еңсерген мерген Сергей Беляев, қола медальды қоржынға басқан боксшылар Ермахан Ибрайымов пен Болат Ниязымбетов, еркін күрес шебері Мәулен Мамыров және мерген Владимир Вохмянинов болатын.

Бұдан кейін, 2000 жылы өткен Сидней Олимпиадасында да жүзі­міз жарқын, еңсеміз биік бол­ды. Мұнда алдыңғыға қара­ған­да жүлдеміздің саны аз бол­ғанымен, 199 елдің апайтөстері арасында 22-ші орынды ием­дендік. Бізді бұған саңлақта­ры­мыз салған 3 алтын және 4 күміс, жиынтығы 7 медаль жеткізді. Алтын жүлдені боксшыларымыз, жиырма жасында жасындай жарқ етіп өмірден өте шыққан аса талантты бауырымыз Бекзат Саттарханов пен Ермахан Ибрайымов және жеңіл атлет Ольга Шишигина әперсе, күміс медальға  боксшыларымыз Болат Жұмаді­лов пен Мұхтархан Ділдабеков, велоспортшы Александр Винокуров пен еркін күрес шебері Ислам Байрамуков қол жеткізді. Бұл жолы да командалық есепте кеңес кезеңінен шыққан елдер арасынан Ресей мен Украина ғана біздің алдымызға түсе алды. Мұның есесіне, 2004 жылы Афина төрінде бұрынғы позициямызды аздап беріп алғандай көріндік. Ежелгі Эллада топырағында 204 елдің ішінде 40-шы тұғырға тұ­рақ­тадық. Сонымен бірге, алды­мызға бұрынғы Ресей мен Украинадан бөлек, Беларусь, Грузия және Өзбекстан сынды пост­ке­ңестік елдерді жіберіп алдық. Бірақ, Аллаға шүкір, біз үшін сәл көңіл қоңылтақсыған  сол дода­ның өзінен алтын жүлдесіз қайт­қанымыз жоқ. Оны бізге боксшы Бақтияр Артаев сыйлады. Жалпы, қорымызға 1 алтын, 4 күміс және 3 қола медаль түсті. Сөйтіп, жүлде санын 8-ге толтырдық. Аламанда боксшы Геннадий Головкин, ауыр атлет Сергей Филимонов, грек-рим күресінің өкілі Георгий Цурцумия, еркін күрес балуаны Геннадий Лалиев күміс медальдың иегерлері атанса, онсайысшы Дмитрий Карпов, бокс­шы Серік Елеуов, грек-рим кү­рес­шісі Мхитар Манукян қола медальды қоржынға қосты. Ал Бейжің Олимпиадасы біз үшін ме­дальдың саны жағынан көп­ті­гі­мен ерекшеленді. Бірінші рет Аспанасты елінде 13 медальды мойынға тақтық. Олардың 2-і ал­тын, 4-і күміс және 7-і қола  ма­рапаттар болып шықты. Со­ның ішінде алтын медальды ауыр атлет Илья Ильин мен бокс­шы Бақыт Сәрсекбаев енші­лесе, күміс ме­дальды ауыр атлеттер Ирина Некрасова мен Алла Важенина, дзюдошы Асхат Житкеев және еркін күрес майталманы Таймураз Тигиев әкелді. Ал қола медальға балуан қыз Елена Шалыгина, грек-рим күресінің шебер­лері Нұрбақыт Теңізбаев пен Әсет Мәмбетов, еркін күрес өкілі Марид Муталимов, ауыр атлет Мария Грабовецкая, боксшы Ер­ке­бұлан Шынәлиев және таэквондошы Арман Шілманов қол артты. Біздің олимпиялық құрама жалпы есепте 204 елдің арасында 29-шы болды. Ал ке­шегі Одақтан шыққан мемлекеттер тобында Ресей мен Украинадан, Беларусь пен Грузиядан кейінгі 5-сатыға табан тіредік.

Енді  Лондон Олимпиадасына аттанар алдындағы жалпы жиын­тығы 13 медаль деген меже тап осы Бейжің ойындарында қол жет­кен белдеуден алынған-ды. Біздің олимпиадашыларымыздан бұлайша биік белес күтуіміздің себебі де жеткілікті-тін. Бұл кезде елімізде спорт пен спорт­шы­ларға жасалып жатқан қамқор­лық­та шек жоқ еді. Мұның біраз жай-жапсары бұрыннан келе жат­қан үлгілі үрдіс бойынша Мем­лекет басшысы Нұрсұлтан Назар­баевтың еліміз құрама командасы мүшелерін Лондон Олим­пия ойындары қарсаңында қабылдауын­да айтылған болатын. Сол кездесуде Елбасы спорт саң­лақтары ал­дына бірқатар нақты­лы мін­дет­тер жүктеп, тапсырмалар берді. Ал Ойындардың ашылу салтанатына барып қатысып, тарлан­да­ры­мыздың топ жарып келулеріне тағы да тілектестігін білдіріп қайт­қан еді. Обалы не керек, біздің асыл туған ерлеріміз енді Ұлт көшбасшысының сол аманатын өте жоғары деңгейде орындап, туған елдеріне оралып отыр. Сондықтан оларға қандай құрмет пен қошемет көрсетсе де жарасады.

Міне, елорданың 10 мыңнан астам тұрғындары мен қонақ­тары жағалай көрсеткен құрмет­тің құшағында тербелген салтанатты шеру орталық даңғылдар бойымен өрлей жүріп отырып, ақырғы сәтте «Мәңгілік ел» мо­ну­ментінің жанынан өтіп, Тәуел­сіздік сарайына да келіп жетті. Біздің олимпиялық озық оғлан­дарымыз бен асыл аруларымыз осы сарайдың ішіне сап түзеп келіп кіргенде, зал толы көрер­мен орындарынан тік тұ­рып, қол шапалақтап, зор құр­мет көр­сетті. Осының соңын ала залдың тө­ріне көтерілген Қа­зақстан Рес­публи­ка­сының Президенті Нұр­сұлтан Назарбаев сахнада қаз-қатар тізіл­ген жеңімпаздарымыз бен жүлде­герлерімізді жеке-жеке құт­тық­тап, әрбірін әкелік құша­ғына алды. Осы шараның шыр­ға­сында Елбасының біздің елі­міздің көп жылдардан бергі мақ­таныштары Александр Винокуровпен, Серік Сәпиевпен және Илья Ильинмен бұрыннан жақ­сы сыйластығы бар екендігі анық байқалып тұрды.

Салтанатты шара Лондон тө­рін­де еліміздің атын тағы бір ас­қақ биікке көтеруге себепші болған Әнұранымыз — «Менің Қазақстанымды» бүкіл залдың тікесінен тік тұрып орындауымен керуен керді. Оны Елбасыдан бас­тап, барша олимпиадашылар, сондай-ақ жиналған жұрт­шылық бір кісідей қосыла шырқады.

Салтанатты рәсімді Мемлекет басшысы ашты. Ол өзінің сөзін барша қазақстандық­тарды еліміз­дің ұлттық құрама ко­мандасының Лондонда өткен XXX Жазғы Олим­пиялық ойын­дардағы же­ңісімен құттықтады.

— Қазақстан жұртшылығы екі апта бойы ұлы аламанға үкі­леп шығарып салған үміт­терінің ті­леуін тілеп, жанкүйер болды. Алыс сапарға, жауапты жарысқа елдің батасын алып аттанған ұл-қыздарымыз үмітті ақтады. Қа­зақстан спортшылары ел тарихында бұрын-соңды болмаған табысқа қол жеткізді, — деді Нұрсұлтан Назарбаев сө­зінің басында. — Лондон төрінде Қазақ елі­нің көк байрағы 7 мәр­те әлем­нің барлық елдерінің туларынан биікке көтерілді. Ота­нымыздың Әнұраны 7 рет Лондон көгінде әуеледі. Спортшыларымыз Олим­пиа­даның ал­ғаш­қы күнінен бас­тап, соңғы сәтте­ріне дейін қор­жынға медаль салумен болды. Кірпік қақпай те­ледидарға қарап, тілекші бол­ған мил­лион­даған қазақ­стан­дықтың ықыласы әр­бір спорт­шыға қанат бітірді. Осылай барша қазақ­стандық­тар­дың мерейі үстем болды. Біз бо­ла­шақта бұдан да биік асуларды бағын­дыра береміз.

— Біздің олимпиада­шы­лары­мыз­дың Лондондағы триум­фы­ның мәнін «жеті», «он үш» және «он екі» сандары ашып отыр, — деді бұдан әрі Нұрсұл­тан Әбіш­ұлы. — Қазақстан спортшылары жеті олимпиялық алтын медальды жеңіп алды. Өткен Бейжің Олимпиадасымен салыстырған­да, біздің Олим­пиададағы алтын қорымыз 3,5 есе өсті. Мен, барша қазақ­стан­дықтар тәрізді, біздің олим­пиадашыларымыздың же­ңісі­нің құрметіне Лондонда елі­міздің мемлекеттік Әнұраны жеті  рет ойналып, Қазақстан Туы жеті рет көтерілгенін мақтан етемін. Он үш — біздің спортшыларға тапсырылған барлық олим­пия­лық медальдың жалпы саны! Қор­жынымызда алтыннан бас­қа, бір күміс және бес  қола медаль бар. Он екі — Қазақстан­ның осы Олим­пиададағы спорт­тық рейтингісі.

Осы ретте Елбасы ұлттық құрама Бейжіңдегі Олимпиадада 29-шы орын алған ұлттық құрама­ның Лондонда алтын ме­даль­дардың көптігі арқылы бір­ден 12-ші  орынға көтерілуі бұрын-соңды болмаған серпінді серпіліс екеніне назар аударды. Қазақстан әлемдегі Олимпия жарыстарына жалын жігер жастарын қосып келе жатқан 205 ұлттық құрама арасында жетекші спорттық державаның біріне айналды. Бұл — барша Қазақстан хал­қының зор жеңісі. Өзінің сө­зін­де Мемлекет басшысы сондай-ақ бұл триумфтың үш қайнар көзі бар екеніне тоқталды. Олардың біріншісі мемлекеттің дене шы­нықтыру ісі мен спортты қол­дауы­нан туындайды. Ұлттық құ­раманың жеңіске жетуінің екінші қайнар көзі әрбір қазақстан­дық­тың таланты, табандылығы, же­ңіске деген ерік-жігері, сондай-ақ озық жаттықтырушылық шебер­лік болып табылады. Толағай та­быстың үшінші қайнар көзі елі­міздің барлық этносының досты­ғы мен Қазақстан халқының бірлігінде жатыр.

Бұдан әрі Ұлт көшбасшысы былай деді:

— Қазақстан еңбек қоғамына айналуы қажет. Еңбексіз бақыт та болмайды. Әрбір адам жұмыс істеп, ақша табуға тиіс. Спорт­тағы табыс — ол да зор еңбек. Олимпиадашылардың же­ңісі — еңбексүйгіштіктің, патриотизм мен өз күшіне се­нім­нің үлгісі. Биылғы Олимпиада­дағы жеңіс мыңдаған жастың жігерін жаниды. Тәуелсіздік жыл­дарында Қа­зақ­стан Жазғы және Қысқы Олимпия ойын­дарының 63 жүл­дегерін, соның ішінде 18 Олимпиада чемпионын тәрбиеледі. Ал 116 қазақ­стандық түрлі әлемдік чемпионаттарда жүлделі орын­дарға ие болды.

Осы сөздің жалғасында Нұр­сұлтан Назарбаев Қазақстанда қазір 250 мыңнан аса жас ұрпақ­тың 418 балалар мен жас­өс­пірімдер спорт мектебінде спортпен шұғылданып жүргенін атап өтті.

— Мен біздің спортшыларымыз стадионға жүздеген бо­ла­шақ чемпионның келуіне үлгі болатынына сенемін. Әлемдік спорттағы жетістіктер — мем­лекеттің мүм­кін­ді­гінің ең үздік тұсаукесері. XXI ғасырда тек күшті және денсаулығы мықты ұлт қана бәсекеге қабілетті бола алады. Сондықтан мен Үкі­мет алдына 2020 жылға қарай еліміз халқы­ның 30 пайызын дене шынық­тыру ісіне және спортқа тарту міндетін қой­дым. Біздің спорт­шы­лары­мыз­дың табыстары — саламатты өмір салтының көрнекті насихатшысы. Егер әрбір қазақ­стан­дық біздің олимпиадашыларымыз қол жеткізген мақсатқа ұм­тылатын болса, онда Қазақ­стан міндетті түрде алдыңғы қатарлы елге айналады, — деді Мемлекет басшысы.

Бұдан кейін Нұрсұлтан Назарбаев Лондон Олимпиадасында ел намысын ерлерше қорғап, оның беделін асқар биіктерге көтеріп келген саңлақтардың барлығы­ның аттары Отаны­мыз­дың тарихында алтын әріп­термен жазылып қалатынын айта келіп, оларды түгелдей өз Жарлығымен мемлекеттік наградалармен марапаттап отыр­ғанын мәлімдеді. Ша­раның ендігі кезегі сол саң­лақ­тарға тиісті наградаларды тапсыруға ұласты.

Елбасы марапаттардың  бәрін иелеріне өз қолымен тапсырып шықты. Бұлардың арасында Алек­сандр Винокуров, Серік Сә­пиев және Илья Ильин — «Отан», Светлана Подобедова, Зүлфия Чиншанло, Майя Манеза, Ольга Рыпакова — II дәрежелі «Барыс», Даниял Гаджиев, Иван Дычко, Гүзел Манюрова, Марина Вольнова, Ақжүрек Таң­атаров және Әділбек Ниязымбетов «Құрмет» ордендерін омы­рау­ларына қада­ды. Ал Спорт және дене шы­нық­тыру істері агент­тігінің төрағасы Талғат Ермегияевке «Парасат» ордені табыс етілді.

Елбасы қолынан алған марапаттар біздің саңлақтарымызды да толқытып жіберді. Соның бірі — әйгілі велошабандоз Александр Винокуров бұл мемлекеттік награданы алып отырғаны үшін өзін бақытты санайтынын айтты.

— Мен Қазақстан құрамасы сапындағы ардагерлердің бірі болып саналамын. Жасым 39-ға қа­рай кетіп барады. Қазір қарап тұр­сам, еліміз алғаш Олимпиа­да­ға делегация аттандырған 1996 жылдан бері Олимпия ойындарына қатысып келеді екенмін, — деді ол. — Соның ішінде 2000 жылы Сиднейде күміс медальға қолым жетті. Енді, міне, арада 12 жыл өткеннен кейін сол күмісті алтынға айырбастап келіп отырмын. Мен ел қоржынына осы алғашқы алтын медальды салға­ным­ды мақтан етемін. Бұл үшін Мемлекет басшысына мың алғыс!  Бәрі де Президентіміздің  үлкен қамқорлығының арқасында болып жатыр. Мен сол сияқты «Про Тим Астана» жобасы үшін де Нұрсұлтан Әбішұлына рахмет айтқым келеді. Бұл команда болмаса, менің спортта мұндай биік­ке жетуім неғайбыл-тын. Бүгінде «Астана» командасын күллі әлем біледі, ол өзін танытып үлгерді. Енді мен сәтті жасалған осы жо­баға жетекшілік жасайтын болсам, өзімді бақытты санаған болар едім.

Лондоннан екі мәрте Олимпиада чемпионы болып оралған Илья Ильиннің де Елбасы мен халқына айтар алғысы көп. Сондықтан да ол олимпиадашылар жеңісін бүкіл жұртының, Мемлекет басшысының табысы деп қарайды.

— Біз елімізге, оны басқарып отырған Мемлекет  басшысына  сен­гендіктен, өзіміздің алды­мыз­ға өте биік мақсаттар қойдық, — деді атақты атлет. — Алда Рио де-Жанейро тұр. Онда өтетін Олимпиадада да осы сенім биі­гінен табылуға талпынамыз. Мен өзім­нің және біздің барлығы­мыз­дың өмірімізде Нұрсұлтан Әбіш­ұлындай адам болғаны үшін өте разымын. Нағыз батыр, чемпион, нағыз адам, ол бізге қандай қиын кезде де көмектеседі. Мен сон­дық­тан да Рио де-Жанейрода өнер көрсетіп, Олимпиаданың үшінші алтын медалін алатыныма се­немін.

Келесі кезекте мінбеге көтеріл­ген Ольга Рыпакованың сөзі де әсерлі шықты. Даусынан айрықша табиғилық білінген спортшы өзі үшін бұл сал­танатқа қатысудың үлкен бақыт екенін айтты. Дәл осындай сезімді ол өзінің чемпион атанған сәтінде  басынан ке­шірген екен.

— Лондонда Сіздің құттық­тауы­ңызды алған минуттар менің есімнен кетпейді, — деді ол. — Мен өз Отанымның — Қа­зақстан Республикасының атынан сынға түскенімді мақтан тұ­тамын. Біз қазақстандық қыздар үшін мүм­кін емес ештеңе жоқ екенін дә­лел­дедік. Бүкіл еліміз және біздің құрметті Прези­денті­міз жанкүйер болып жат­қанда, бәріміз өте мықты, өте жылдам бола түсеміз және бәрінен де алысқа секіретін боламыз. Сіздің спортты қолдап, спортшыларға қамқорлық жаса­ға­ныңыз үшін ерекше алғыс айтамын. Сізге шын жүректен мық­ты денсаулық және адамға тән барша бақытты тілеймін.

Олимпиялық ойындардың кү­міс жүлдегері Әділбек Ниязымбетов Лондонға аттанар алдында Нұрсұлтан Назарбаевтың олимпиадашылармен кездесіп, бата бергенін еске алды.

— Біз Отанымызға аман-есен оралдық. Сынға түсіп жатқанда, Елбасымыз және қалың еліміз қа­рап отырғанына сенімді болдық. Бұл сенімділік біздің жеңіске деген жігерімізді арттырды. Біз жеңіске Сіздің және Қазақстан халқының арқасында қол жет­кіздік. Сізге көп рахмет! — деді Ә.Ниязымбетов.

Олимпиялық ойындардың қола жүлдегері Марина Вольнова Мемлекет басшысына елдегі спорттың дамуына ерекше назар аударғаны үшін алғыс айтты. Таза қазақ тілінде сөй­леген ол содан соң былай деді: «ХХХ Олим­пиялық ойындарға аттанар алдында біз Сізге же­ңіспен келе­ті­німізді айтып, уәде берген едік. Енді Сіздің сол сеніміңізді ақта­дық қой деп ойлаймын. Біз Сізді ешқашан жерге қаратпаймыз, аса құр­мет­ті Нұрсұлтан Әбішұлы. Сізге көп рахмет!»

Еркін күрес шебері Ақжүрек Таңатаров орден табыс еткені және көрсеткен көмегі үшін Мемлекет басшысына алғыс сезімін білдірді. «Олимпиялық ойындарда мен миллиондаған қа­зақ­стандықтардың көз алдында әлемнің ең күшті балуандарымен күрестім, — деді ол. — Халықтың үміті мен Сіздің сеніміңізді ақтай алғаныма қуаныштымын. Біз болашақта да еліміздің даңқын шығару үшін және Қазақстанның Әнұраны бар әлемде шырқалуы үшін қолдан келгеннің бәрін жасаймыз.

Қазақстан олимпиялық құра­ма­сының капитаны Серік Сәпиев өзіне Елбасы төрт жыл бұрын мақсатқа жету үшін ерекше жігер берген сөз айтқанын атап өтті. «Мен Бейжіңнен оралғанда, өзі­ңіз жұбатып едіңіз. Мен сол қам­қор­лығыңызды ешқашан ұмыт­пай­­мын, деді шаршы алаң ше­бе­рі. — Мені Сіздің жылы сөздеріңіз жігерлендірді. Сіздің назарыңыз, мейіріміңіз мені алғы күнге же­теледі. Мен сосын Лондонға әкем­нен аманат алғандай болып, қанаттанып аттандым. Енді елі­мізге Олимпиада чемпионы болып келіп тұрмын. Сенім білдір­геніңізге өте қуаныштымын. Мені жеңісіммен Сіз бірінші болып құт­тықтадыңыз. Өзім сезін­ген қуа­ныш пен бақытты сөзбен айтып жеткізу қиын. Біздің медаль — Сіздің жеңісіңіз, біздің халқы­мыздың жеңісі».

Осыдан кейін Серік Сәпиев Лондон Олимпия ойындарының жабылу салтанатындағы Қазақ­стан делегациясының туын көте­ру­ші ретінде еліміздің байрағын Мемлекет басшысы Нұрсұлтан Назарбаевтың қолына қайта тапсырды. Осылайша Елбасы қолы­нан алған көк байрақты желкіл­детіп барып, желбіретіп қайтқан саңлақтар бұл ту алмасу­шы­лықтар аралығының еліміз үшін соншалықты сәтті де табысты болғанын білдірді.

Олимпиялық ойындардың же­ңімпаздары мен жүлдегерлері құрметіне арналған салтанаттан кейін мерекелік концерт қойыл­ды. Бұл шара олимпиадашы­ла­рымыздың жеңісі Қазақстанның жетістігі болып табылатынын анық айғақ етті.

Серік ПІРНАЗАР,

«Егемен Қазақстан» газеті, 18 тамыз 2012 жыл.